Sindh Chat Cafe' سنڌ چيٽ ڪيفي
اسلام عليڪم ۽ خوش آمديد سنڌ چيٽ ڪيفي ۾ اسان توهان جو ڀليڪار ڪيون ٿا سدا خوش رهو مسڪرائندا رهو

We welcome you. And hope you will definitely like our Forum. being a Sindhi.!

Thanks.
Sindh Chat Cafe' سنڌ چيٽ ڪيفي
اسلام عليڪم ۽ خوش آمديد سنڌ چيٽ ڪيفي ۾ اسان توهان جو ڀليڪار ڪيون ٿا سدا خوش رهو مسڪرائندا رهو

We welcome you. And hope you will definitely like our Forum. being a Sindhi.!

Thanks.
Sindh Chat Cafe' سنڌ چيٽ ڪيفي
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Sindh Chat Cafe' سنڌ چيٽ ڪيفي

اَول الله عَلِيمُ، اعليٰ، عالَمَ جو ڌَڻِي؛ قادِرُ پنهنجي قُدرت سين، قائم آهِ قديم؛ والي، واحِدُ، وَحۡدَهٗ، رازق، رَبُّ رَحِيم؛
سو ساراه سچو ڌڻي، چئِي حَمدُ حَڪِيم؛ ڪري پاڻ ڪَرِيمُ، جوڙُون جوڙَ جهان جي

 
HomeHome  Latest imagesLatest images  SearchSearch  RegisterRegister  Log inLog in  
Latest topics
» make money online
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeSat May 28, 2016 4:05 pm by Admin

» Simple and very easy - Make Money by Clicks on View Aids "NeoBux"
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeSat May 28, 2016 3:57 pm by Admin

» Simple and very easy - Make Money by Clicks on View Aids "clixsense"
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeSat May 21, 2016 5:39 pm by Admin

» اخبار لاء هتي ڪلڪ ڪريو The Nation News Paper
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed May 18, 2016 5:24 pm by Admin

» اخبار لاء هتي ڪلڪ ڪريو The News
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed May 18, 2016 5:22 pm by Admin

» سنڌ جون ڪمرشل ۽ بزنيس اهم
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 20, 2013 2:21 pm by Admin

»  سنڌ جا اهم تعليمي ۽ سماجهي اِي گروپَ، فَورمَ ۽ چَيٽِ رُومَ ويبسائيٽيون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 20, 2013 2:08 pm by Admin

» سنڌ جي تعليم بابت اهم معلومات ۽ ويبسائيٽيون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 20, 2013 1:54 pm by Admin

» سنڌ جا اهم شهر ۽ انهن جون ويبسائيٽيون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 20, 2013 1:33 pm by Admin

» مذهب، دين ۽ صوفي ازم
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeTue Feb 19, 2013 2:18 pm by Admin

» سياسي، سماجهي، معاشي تنظيمون ۽ اين جي اوز
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeMon Feb 18, 2013 4:25 pm by Admin

» انساني حقن جون نمائنده تنظيمون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeMon Feb 18, 2013 12:19 pm by Admin

» asllammmmoalikummmm
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeThu Feb 07, 2013 10:21 am by me4u

» sindhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeThu Feb 07, 2013 10:20 am by me4u

» sindhi friendddddsss
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeThu Feb 07, 2013 10:17 am by me4u

» Funny SMS Urdu, Funny Text Messages
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 06, 2013 5:27 pm by me4u

» Pathan Messegs ,Funny SMS, Pathan Jokes Urdu, Pathan Text, Pathan SMS Jokes
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Feb 06, 2013 2:42 pm by me4u

»  سنڌي ٻولي، ثقافت، تواريخي ورثو،آثارقديمه
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeWed Nov 28, 2012 1:34 pm by me4u

» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٽيون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 12:29 pm by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 12:28 pm by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو پهريون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:36 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - بيت، دوها ۽ هدايتون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:34 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان ستون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:04 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان ڇهون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:03 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان پنجون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:02 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان چوٿون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:01 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان ٽيون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 11:00 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان ٻيو
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 10:55 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - مالڪوس- داستان پهريون
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 10:53 am by Admin

» سچل جو سنڌي ڪلام - جوڳ
سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 10:52 am by Admin

سنڌ چيٽ ڪيفي مينيو

 شاه سائين جو رسالو

  سچل سائين جو سنڌي ڪلام

 سنڌ تهذيب

 مذهب، دين ۽ صوفي ازم

  اسلامي رشتا، مڪمل مفت رجسٽرڊ

 سنڌ جا اهم تعليمي ۽ سماجهي اِي گروپَ، فَورمَ ۽ چَيٽِ رُومَ ويبسائيٽيون

 چيٽ ڪيفي روم

 گيمون رانديون

 ڪچهري چيٽ ڪيفي

 ڪمپيوٽر جي ڃاڻ

 سنڌي ٻولي، ثقافت، تواريخي ورثو،آثارقديمه

 سياسي، سماجهي، معاشي تنظيمون ۽ اين جي اوز

  سنڌ نوڪريون

 مزاحيه لطيفا، ميسيجز

Search
 
 

Display results as :
 
Rechercher Advanced Search
Make Money Online -100%

 

 سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو

Go down 
AuthorMessage
Admin
Admin



Posts : 102
Join date : 2010-11-07

سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو Empty
PostSubject: سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو   سچل جو سنڌي ڪلام  - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو I_icon_minitimeFri Nov 16, 2012 12:28 pm


ڪافي 61
اَڄ ڪِي صبح اچن ٿا، نروار چئو نجومي!

مون ھِت نماڻِيءَ جو پِرين، حال ڪِي پُڇَنَ ٿا.
ھِن پارَ ڏي اچڻ جو، چئو ڪِي سڄڻ چَوَن ٿا؟
پِرين آھن پنڌَ ۾، ڪِي ويڙھِي پنھنجي وَسَن ٿا؟
�سَچُوءَ� جِي ڀِي سُڌِ لَھَڻ لئه، قاصد ھيڏي ڪَڍن ٿا؟

ڪافي 62
دوستَ کي دانھون، سُڻِي، مَنَ مھرَ ڪا مون ڏي پَوي!

دردمَندِ جي دَرَ اُتي، ٿو ڪانگ لاکيڻو لَوي.
پيغامَ پِرين پارَ جا، چَشمن اُتي ويھون چَوي.
سِرَ ڀَري اَسين ايڏھن اَچون، يا ڪِي اوري ايندؤ اَوھِي.
�سَچُو� آھي اُڪَنڊيو گھڻو، ٿو راند روئڻ جي رَوي.

ڪافي 63
ڳالھ پنھنجي حال جي، توريءَ وڃي ڪنھِن کي چوان؟

جوش تنھنجا جان ۾، نت نت آھن مون کي نوان.
کيئن جي پڇان پوءِ ٿي خبر، پانڌي اول پيرين پوان.
پاڻون آيا ھِن پور ھي، ڪِي ھِن مڪا مون ڏي اَوان؟
�سَچُو� مٽيان آءُ ڪينڪي، ھي سور سُکَن سان سنوان.

ڪافي 64
مڪاسين قاصد ڪالھ، اِجھي ڄاڻج آيا آيا!

آھي تياري ايڏنھن اسان جي، آھيون سو منجِھ خيال.
اُڪَنڊ تنھنجي اَصل اسان جي، آھي سا جيءَ ۾ جان.
عاشق توتي ڪَرم ڪيوسي، سڻي سندءِ اَحوال.
پنھنجي لطف سان ھاڻ لاٿاسين، تو تُون ڪُل ڪَشالَ.
اچي لھون ٿا اِجھا تنھنجڙي، �سچو� ري رات سنڀال.

ڪافي 65
آھي ھھڙو حال ويچاريءَ جو، سھڻا ڪر ڪو ڪرم ستاريءَ جو!

لئه پنھل جي ڪانگ اُڏايان، ڪوٺيو پوٿيدار پٽايان،
وَرُ وري ورَ واريءَ جو.
حال ڏسي پنھنجو ڀال ڀلائج، پِرَ پڄاڻو ورہ ورائج،
ڪج ڊڀ دارون دک واريءَ جو.
درد فراق جا دونھان دکَن ٿا، مَچ مگَرھن مچ مچن ٿا،
شل ورُ وري ويچاريءَ جو.
سڪ �سچل� جي توکي ساري، ڪيچي ايندم نرتَون نھاري،
ساہ سڪي سڪ واريءَ جو.

ڪافي 66
جيءُ نچ آيا، ڀلي ڪري آيا، ساٿي سڄڻ جي ڏيھ ڏنھن!

مون تا ڄاتو واٽ واھو، پر مون ڏي سي ھوت ھلايا.
ڏينھن پڄاڻو پانڌي پرين جا، ساڻ غريب گـڏايا.
پاڻ مٿائن ڪريان قرباني، لکين ٿورا جَنِ لايا.
اَول دلاسا ڏيڻي انھن ھي، پوءِ پيغام سڻايا.
طرف تنھنجي اھي عجيبن، سچا سخن فرمايا.
�اُڻ تڻ اھائي آھِ اسان کي، ڏکيا تو ڏينھن لنگھايا.�
�پيا اسان وٽ ھاڻي تنھنجا، �سچو� ڙي پنڌ سجايا.�

ڪافي 67
پانڌي اوڏاھون اَڄ آيو، پِريان سندي پار ڏنھن.

طرفان تنھنجي ھونِ اَچَڻ جو، ساٿ ڌڻِين کي سعيو.
گھڻو پڇن ھُـت پِرن توئي کي، گھمين تون ھِـت اجايو.
آھي توئي ڏي سڻ ري عاشق، روح سَندن جو رايو.
پاڄاڻيءَ جو ھنن پيغامن، وري سو ورہ وڌايو.
ٻڌي نياپا ٻانھون ٻڌي ٻئي، آڻي �سچوءَ� سر نوايو.

ڪافي 68
اَڄ اوڏانھون آيا، گـڏيا سي قاصد مون کي!

وري ورڻ جا ھئا ڀنڀور ڏي، ساٿَ ڌڻِين جا سعيا.
اَڄ صبح اَچي ويجھا سي وھنَندءِ، ڏور جنين ڏينھن لايا.
گوشي گـڏجِي ڪندءِ سي ڳالھيون، جَن جا تو پنڌ پُڇايا.
خيال سڄوئي ھيڏي ھُئڙن، ڏکيا تو ڏينھن لَنگھايا.
طرف تنھنجي اڳي ڀي رھَبَر، ڪئين تنھن ھوتَ ھلايا.
نِيھَن جا نياپا ڏنا جَنين ھي، �سچو� سي ساہَ سيبايا.

ڪافي 69
نوان نِياپا آيا، مون ڏي محبن جا، ميان!

قاصِدن، وو ميان، ھيڏي اَچَڻ جا، روز سي رستا لايا.
طرف ڀنڀور جي، سُڻ تون عاشَق، پنھونءَ ٿي پنڌ پڇايا.
تو تا طالب يار سڄڻ رِيءَ ، گوندر ڏينھن گنوايا.
اڱڻ تُنھنجي اَڄ سي ايندا، تو جن لئه ورہ وَسايا.
جي ئِي گذاريئه يار جانب ريءَ، اُھي سي ڏينھن اَجايا.
ھئا پِرين کي پار تنھنجي، ميان �سچُو� اَچڻ جا سعيا.

70
اِھو نياپو آندو، پانڌيءَ پرينءَ جي پارَ ڏنھن.

آھي تياري ايڏھن اَسان جي، متان ٿئين تون ماندو.
عاشق توکي آڻي اَسان سان، حُـب ڪندي ھيڪاندو.
اسين به اوڙڪ اِينداسي ايڏنھن، ٿيج نه ورہ کون واندو.
ملڻ محبن جو آھي اِھوئي، پِرت جو پاڇانـدو.
طرفون اَسان جي سُڻ �سچُو� وي، لاھِين تون سڀ سياندو.

ڪافي 71
آءٌ اَدا ڙي پانڌي، دوست دلاسو ڪو ڏنو؟

سُڻ تون ساٿي، آھيان، ادا، آءٌ محب بنا ھـت ماندي.
اڱڻ اسان جي ڪڏھن اِيندا، اِھا خبر تو ڪا آندي.
دل اَسان جِي دوستن ٻاجھون، ناھي ورہ کَون واندي.
سِگھَڙِي ساٿِي ڙي مانَ ٿيان، ڪا ھوتن سان ھيڪاندي.
ساران سنڀاران �سچُو� وي لَھندءِ، آھين جَنين جي تون باندي.

ڪافي 72
منھنجو ڪِي ھُـت پڇيائون، سچ چئه ادا ڙي ساٿيو؟

گوشي ويھي گَـڏ اَوھان سان، منھنجي ڳالھ ڪا ڪيائون؟
سَليو سنيھا ساڻ سلامن، ھِنَ ڏاہَ ڏي ڏنائون؟
پيغام پرت وارا، چئو جي مون ڏي چيائون.
دلاسي جِي دردمندِ ڏي، ڪا اڄ خبر لکيائون؟
�سچوءَ� ڪاڻ تا گھڻيرو، ھِن ڏيھِ ٿي ڏٺائون.

ڪافي 73

سِگھَڙي پِريَن جي پار جِي، ڪانگا خبر ڪا مون ڏئين.
دوست جي ني ديس ڏي، ڪيئن ڪالھ تون اَڏري وئين!

اَول اسان جي حال جا، نازڪ نوان نياپا نِئين،
ساري سنيھا سوز جا، ھَي ھَي سڀئي لائج ھِئين.

ماري ميان مشتاقِ کي، ڪيئن يارَ تون ياڪِي ٿئين،
پُورن مَنجھِين پرديس جي، ٻاجھون اَوھان آھيون اِئين.

آءٌ جي مُئي تا گھوريس، جانِي سدائين تون جئين،
�سچو� سِڪي ساري توکي، تون ڀي تھين سان ھو ائين.

ڪافي 74
ڪانگي قريبن ڏنھن، خبر آندي وٺِي وھندو وري.

خطَ منجھَون معلوم ٿِي، ساري خبر کِيئن جي کري.
�دوستَ دلاسا لکيا تا �تو اسان ريءَ ڪيئن سَري�
� آءٌ تا گھڻو تو ساريان، ڳالھيون ڪرين ڪھڙيون چَـري�
�سچُو� توسان آھي منھنجِي، اُھا ذوق مَون دل جي ذري.

ڪافي 75
ڳالھ ڪريان ٻي ڪيھِي، تنھنجي مڌُگن ماري آھيان!

پرين وڙئون پانھنجي، ميان الا، آءُ پکي ھِن پيھِي.
پاڙي ساڻ پرين جي، ميان الا، ورہُ وھايم ويھِي.
پلئه لڳي پِرين جي، ميان الا، جيھِي سا آھي تيھِي.
ڳالھ ڏَسيائون سا تا ناھي، ميان الا،�سچُو� سلڻ جيھِي.

ڪافي 76
ڪيھِي چال چلي ٿو، اڙي جيڏيون يار منھنجو!

� وَنَفَخۡتُ فِيه مِن رّوحِي �، ساري ڳالھ سَلي ٿو.
� اَنا عَبۡدَہٗ ، وَرسُولَہٗ �،مُلن گھَر مِلي ٿو.
ڪاٿئين تعظيمان ڏئي، ڪاٿئين کِل کلي ٿو.
ڪاٿئين سکيون سُپرين، ڪاٿئين جوشن منجھ جلي ٿو.
� سچو � سَڀ ڪنھن صورتين ، ھھڙِي ھـلت ھلي ٿو.

ڪافي 77
ڇاکي ڏونگَر ڏوريان، مَن وسي يار مُنھنجو!

پرين آھي پاڻ سان، تَڪَ ٻئا ڇو توريان؟
راتو ڏينھان روح ۾، آرياڻي ٿي اوريان.
سَڀ ڪنھن پارين سُپرين، آءٌ گھَڻوئي گھُوريان.
ھوتَ ھميشہ حاضري، وندر ڪنھن لَڳه ووڙيان؟
�سچو� سچي ڳالھڙي، چِت اِھائي چوريان.

ڪافي 78
ھوت اَچي ھَـٿ ڏيندو، ڀَلو جيڏيون، مون ھِن نماڻيءَ کي!

پِرين وڙئون پانھنجي، ڇَپر تا نه ڇڏيندو.
ڏسندو اکڙين سان، نال نماڻِي نيندو.
پاڻَون پاسي نه ڪري، گولِي ساڻ گڏيندو.
پانڌن پچارون ڪيون، آرياڻي اَڄُ ايندو.
اڱَڻ آسَروند جي، پَکا پاڻ اَڏيندو.
ڪيچن سندو قافلو، لوئَون تا نه لڏيندو.
ساجن سَنگت پانھنجيءَ، �سچو� شالَ سڏيندو.

ڪافي 79
ڪيچ منھجڙو ڪَم، ني، آھي، ڀلو ڀينر ڙي!

ويا ڪيچيڙا نڪري، گوليءَ ڏيئي غم، ني.
دعا ڪريجو جيڏيون، جانِيءَ ٿيان جَم، ني.
ڪنھين ڇِنَ نه ڇڏيان، دوستيءَ وارو دم، ني.
قيامَتَ تائين ڪينڪي، ٿيندي طلب تَم، ني.
پير نه ڇڏيان پرينءَ جو، توڙي ٿئي چيھاڙيون چَم، ني.
جھُڙ نه ڀائنجو جيڏيون، اِھو اکين جو آگَمُ، ني.
سِڪئون �سچو� پِرين ڏي، راتو ڏينھان رم، ني.

ڪافي 80
توکي جاني نه جڳائي ٿو، رُسَڻ نماڻين سان!

جيھِي تيھِي تانھنجي، آءٌ اصلَ کَون آھيان،
اوھان جي تا اَچڻ جو، آسَرُ ھَـڏِ نه لاھيان،
سِرَ تي نينھُن فراقَ جا، ھي مينھڙا وسائي ٿو.

پَري ڪر نه پاڻ کَون، ڏي دلبَر دلاسو،
تورِيءَ سُجھي ڪونڪو، مون کي پِرين ٻيو پاسو،
جيھي تيھي اَصل کَون، ھيءَ سَندَو سڏائي ٿو.

سکن مٿي ڏکَـڙا، ٿي محب مَٽايان،
غم خوشيءَ کان اَڳُرو، آءٌ ڀليڙو ڀايان،
مُنھن مُقابل تانھجي، اھو گوندر گڏائي ٿو.

اَڱَڻ نماڻِيءَ جي تون، اَچِج اَلله ڪاڻ،
ھيڪر ھوتَ ڪَريج تون، ڀيرو منھنجي ڀاڻ،
سوز تنھنجو سُپرين، ھِـت سانولَ سِجائي ٿو.

وٺي ويٺِي آھي اھو وعدو ويچاري،
ڳچيءَ پائي ڪپڙو، ھيءَ ڪري ٿي زاري،
�سچو� سگ اوھان جو، ھِـتِ پانڌي پُڇائي ٿو.

ڪافي 81
خبر ڪا مون ڏيو ساٿيو، سائين، عجيبن جي اَچڻ جِي!

ڪيچيڙن جو قافلو، وچينءَ رات ويو.
اِئين نه ڇڏيو ڇَپَرين، ھيءَ تا نال نِيو.
توڙي وِرہ وھاريو، ڪنديس ڪونه ٻيو.
وندر سنديءَ واٽ تي، مون صدقي سِرُ ڪيو.
ڇـڏ ساھا سنبر، �سچو�، ڙي، جي تو پور پيو.

ڪافي 82
جاني تو نه جڳائي، رُسَڻ نِماڻِيءَ سان!

دوست اوھان جي دَرَ تي، ويٺي ورہ وسائي.
ٻاھر ٻانِھي تانھنجي، سانولَ ھيءَ سڏائي.
اَچڻ لاءِ اوھان جي، پانڌي روز پُڇائي.
فالان فلَڪ فراق جون، وو، وَريتِن کان وجھائي.
سُوال �سچوءَ� جو سپرين، عجز ساڻ اَگھائي.

ڪافي 83
کنيو نيڻَ نِھار، ڙي، ميان، ڀلو منھنجا يار ڙي ميان!

مون مَنُ گـڏي گوندرين، ٿئين ڪيچ قرار.
ڏکيا سُکيا ڏينھڙا، گـڏ غريب گـذار.
دلبر پنھنجي دل کَون، ويچارِي نه وسار.
منھن نه مون ٻئي پارَ ڏي، پنھنجي ڪَڍ قطار.
�سچو� آھين اسان جو، ھنجون ھَـڏ نه ھار!

ڪافي 84
سِڪَ ھُئي جنھن جي سِر، وو، دوست آيو اسان جي در!

پِرين وَڙَئون پانھنجي، ڪَئي ويچاريءَ ڏي ور.
ھيءُ سِرُ ڪيان صدقي، گھوٽ اچي مون گھَر.
ڏٺم ھِن اکين سان، پِرين موچاريءَ پَرِ.
جاءِ ڪيائون جيءَ ۾، نَھر يا ھَـڏ نه نَرِ.
قُربَ ڪارڻ سُڻ �سچوءَ� ري، ڪوشش ڪائي ڪَرِ.

ڪافي 85
ڏنو ھِي پانڌيءَ پيغام: � تنھنجي اَڱَـڻ اَڄ يار اَچي ٿو!

عاشق عجيبن جو، توکي سَوَ لک آھي سَلام.
سڀ قبوليو سُپرينءَ، جيڪو ڪَيُوَ ڪلام.
پڪو آھي پِرينءَ جو، تو سان اَڄُ اَنجام.
روءُ نه رت اَکين مَون، عاشقَ ڪر آرام.
�سچو� گـڏجن، پوءِ ڀي، آہِ نه طَلب تمام.

ڪافي 86
ھوتَ پارئون مون کي ھاڻي، ڏنا نِينھن نياپا ھي.

ھٿئون پَئي پانھنجي ميان، عذر ٻيا ڪيھا آڻي.
اوتين ڪھڙيءَ ڳالھ کَون، پِنبِڻين مَون پاڻي.
ويٺينءَ ڪيئن ڀنڀورَ ۾، سُورَ ھئُئِي جي ساڻِي.
�سچو� توکي ساہَ کَون، آھي اوڏو آرياڻِي.

ڪافي 87
ڪيچَؤن آيم ڪالھ، سي تا سُڻو سَنيھا!

ڳالھيون ڪندي گُـذريئِي، سوَ راتيون توکي سالَ.
اُڪنڊ اسان ڏي ڪانه تو، ڏينھن اِتي جاليئي جال.
ڪنھن جي ڪارڻ تو ڪيا، لَڪَ روئِي سڀ لالَ!
ڪيَئي نه قطري جيتري، ساعت ھِڪ سنڀالَ!
ٻُڌي ڏوراپا مون ٿيو، جيَڻ منجھ جنجالَ.
جن لَئي ڏونگر ڏوريان، تن ڀِي ھِھڙا حالَ.
سي سڀ تنھنجا اگھيا، جي ڪيئي ڪالَ ڪشالَ.
ٻڌندو ٻاروچو وري، �سچوءَ�جا ڀي سوالَ.

ڪافي 88
مون ڪَر تا ڪِين پُڇيائون، ھاڻي ڪانگَل ڪَلَ ڪاڏي!

ڏوٺَ ڏوراپا وو ڪيترا، ميان اَلا، سي سخت مڪائون،
- ھِت حالَ اسان جا ھي.
سگھا ايندا وو سُپرين، ميان اَلا، ڪي تا پاڻ اتيائون،
- جڏو جيءُ جيارن جي.
ڏاھا ڏيھ وو پِرين جي، ميان اَلا، آھيان اٻاڻڪو آئون،
- منھنجو ھِي نياپو نِي.
طَعنا طَرفَون وو تانھنجي، ميان الا، ھِن ڏکِيءَ کي ڏنائون،
- سائين سڀ قبوليِم سي.
سي نه وِسارج سُپرين، ميان الا، ساڻ �سَچوءَ� ، سَمجھائون،
- اُھي قولَ ڪيا ھي ڪِي.

ڪافي 89
يار منھنجو يار، ڪَئِي ڪَئِي صورت سير ڪَري ٿو!

ڪاٿئين ٻُڍڙو پِير ٿيو، ڪاٿئين ٻولي ٻار.
ڪاٿئين بيراڳي ڦِري، ڪاٿَئين ڪَيُس قرارُ.
ڪاٿئين وظيفن ۾، ڪاٿئين خم خمار.
ڪاٿئين آھي بادشاہ، ڪاٿئين چوبدار.
ڪاٿئين پيرين پنڌ ڪري، ڪاٿئين گھوڙي جو ھسوار.
ڪاٿئين�اَحد�ٿيو�اَحمد�، ڪاٿئين �عبَدالحق� اظھار.
آھي دلَبَر دوست جو، �سَچُو� سَڀ سِينگارُ.

ڪافي 90
ڳالھ ڪَريان آءٌ ڪيھي، حالَ پنھنجي جي، ڙِي جيڏيون!

ڪالھ ڪالھوڻي سُپرين، ويا وٽَئون مُون ويھِي.
ڇڏي شھر ڀنڀور کي، ويا پھاڙين پيھِي.
ڪري پريشان ويا، درد منديءَ جي ديھِي.
آءٌ اُنھن جي آھيان، جيھِي جي تيھِي.
مارڻ پوءِ جيارڻ، رَسمَ اُنھن جِي ايھِي.
�سچو� سوز فِراق جا، بارَ کڻَن ڪي نِيھِي.

ڪافي 91
ھوتَ ڏَھون ھاڻي آيُون، مون ڏي خوشخبران ھي!

اَچِي اَڏيون ٿا اوڏڙيون، جارِ اَوھانجڙي جايون.
ڇڏي شھر ڀنڀور کي، پير وري اِيڏي پايون.
ٿيون جِيارن جيڏيون، اِھي ويچاريءَ کي وايون.
�سچوءَ� سَنديون دانھڙيون، دوستَ وري وَرنايُون.

ڪافي 92
ھوتَ اوھان تي آءِ، ميان، سارو نَنگُ نِماڻِيءَ جو!

سائينءَ ڪارڻ سُپرين، پير اڱڻ منھنجي پاءِ، ميان.
پِرين وَڙَئون پانھنجي، لَئُن نماڻِيءَ سان لاءِ، ميان.
ماڻھو شھر ڀنڀور جا، ساہَ نَه اَچَن ساءِ، ميان.
ڏسنديس آءٌ اکَـڙين سان، جانبَ تنھنجِڙي جاءِ، ميان.
ڪارِي ڳُـڻَن تانھنجي، �سَچوءَ� کي ھاءِ واءِ، ميان.


ڪافي 93
ھوتَ اَچَڻ جِي ڪا ڪَرِ ميان: پانڌي روز پُڇايان ٿي!

راتو ڏينھان روحَ کي، سِڪَ اَوھانجِڙي سَرِ، ميان-
تو لئه ھِت ڪانگ اُڏايان ٿي.
سِر توئِي تَون صَدقي، گھوٽَ اچين جي گھَرِ، ميان-
گھُوريو پاڻُ گھُمايان ٿي.
اينديس اَھڙي حالَ سان، دوستَ اَوھانجڙي دَرِ، ميان-
ڳچيءَ پَلئه پايان ٿي.
پِرين پارئون تانھنجي، ٿِي ويچاريءَ جِي وَرِ، ميان-
ويٺي ڏکَ وسايان ٿي.
سارو مطلب مون ٿئي، پِرين اَچي ڪَنھنِ پَرِ ميان-
ھِت پوٿِيون پٽايان ٿي.
�سچوءَ� اُتي سپرين، دست مُبارڪُ ڌَرِ، ميان-
سَنديوَ يار سَڏايان ٿي.

ڪافي 94
ھِنيڙي ڳالھيون ياد، آريءَ ٻاروچي جيون!

ويا ويساھي نِڪري، عشق ڏيئي اِمداد.
ڀينر ٻاجھون جيڏيُون، عُمر مِڙيئي بَرباد.
دردمندن جِي دلڙي، شالَ ڪندا سي شاد.
�سچوءَ� سَندي سَرتيون، پُنِي سَڀ مُراد.

ڪافي 95
آءُ ڪوھيارلَ ڪائِين، وري ويڙھو وسائِج، ميان!

ٻانھون ٻانھَن جان ٻڌي، ميان اَلا، پاند ڳچيءَ ۾ ٿي پائين-
مون تَؤن چت نه چائج، ميان.
مونھَون مدايون ٿيڙيُون، ميان اَلا، ٿيَس اِيلازَڻ آئين-
پِرين پاڻ پسائِج، ميان.
آءٌ ڪنيزڪ تانھنجي، ميان اَلا، تون تا منھنجڙو سائِين-
ٻيو عيب نه لائِج، ميان.
ڏيئِي حالُ حلاجَ جو، ميان اَلا، �سَچوءَ� کي سمجھائِين-
سارو سِرُ سُڻائِج، ميان.

ڪافي 96
آءُ اَچي رَہُ رات ، ڀَلو منھنجا يارَ وي!

راتو ڏينھان روحَ کي، آھِ اوھانجِڙي تاتِ.
مَشر آھي مُلڪَن ۾، سَنديَـوَ ڏاڍي ذاتِ.
اَچَڻ ريءَ اوھان جي آھي، ھِينيڙي کي ھيھات.
�سچوءَ� کي تِنھن سِرَ جِي، ڪاڏھون ٿيندي ڏات.

ڪافي 97
آءٌ ويڙھي تون تا وس، وي،
ڀَـلو، پُنھَلَ يار ميان!

پِرين مون کي پانھنجو، ڏاھا ڏي ڪو ڏَسُ، وي.
نِماڻِيءَ جو حالـڙو، پِريَم اَچِي پَسُ، وي.
ڪاھي اِيندي ڪيچَ ڏي، گولِي وٺِي گَس، وي.
پَوي پاڄياڻيءَ جو، توکي مانَ تَرس، وي.
ويھڻ آھي ڀنڀور ۾، بنا عشق عبث، وي.
سوز اوھان جو سُپرين، �سچوءَ� آھ سرس، وي.

ڪافي 98
اَچي لايو ڪِيئن، سڄڻ، تو تا نِينھن نماڻِيءَ سان!

ماريَس انھيءَ مامِري، ھوتَ ڪندين ڪو ھيئن.
سا تا ڪيئي پانھنجي، جاني وڻيئِي جيئن.
جھڙي پُنھل تو ڪَئي، آءُ پُڻ ڪريان تيئن!
ڪان وٺندِي ڪڏھِين، نالو سَندو نيھَن.
وري وھاريو ويجھڙو، �سچو� پنھنجي سِيئن.

ڪافي 99
اِھو ڏونگـرُ ڏھاڻين، مون ڏوراپو ٿو ڏئي!

ھاري ھِھڙا ھوت تون، ٿي ويجھا وسارين.
ھيڏي ھوڏي ٿي گھمين، تون نال نه نھارين.
ڀنڀورئون بيزار ٿي، چي سانول سنڀارين!
پاڻ �سچو� تون پاڻھين، وڃي ساڻن سلھاڙين.

ڪافي 100
وسئون تا نه وساريو، ڀلو يارَ ڙي،
آءٌ اوھانجڙي آھيان، ڀلو ميان!

سِڪائيءَ ڏي سُپرين، کڻي نيڻ نھار.
ھيڏي نه ڇـڏين؛ پنھنجي ڪَڍ قطار.
توکي ڏسان مون ڏَسين، پِرين ڪھڙي پار.
�سچو� صَبر ۾ رھِي، گوندر ڏينھن گذار.

ڪافي 101
هُئِي نه مون ڪَلَ ڪائِي، سِرُ اِنهيءَ جي ڙي جيڏيون!

اڳ نه سُيَم ڪڏهين، هِيءَ وراڻي واري وائِي.
ڳالهه نه ڳَرهڻ جھڙي، سائيُن جا سمجھائِي.
ڏوهَ ثوابَ جي ڳالهڙي، سڀ ويساهَ وڃائِي.
سائِي حقيقت حالَ جي، سِر اَچانڪ آئِي.
�سچو� سانڀِج ڳالهڙي، پرينءَ جا پُرجھائِي.

ڪافي 102
رهبر روز بروز، اَچن مون ڏي يار جا!

ڪنهن کي سَليان سَرتيون، سُپيريان جو سوز!
اَندر منجھ عجيب جي، ڪَيڙو سِڪ سروز.
هيڪَند ڪارڻ ٿِي ڪريان، خاطر اندر خوض.
شال ڪنهين تي نه ٿئي، سندو جانب جوز.
�سچو� اجھو آئِيو، آرياڻي اِمروز.


ڪافي 103
طعنا سِرَ تي سهندي آنۡ،
سَرتيون ساري لوڪ جا!

ٻاجهون ٻاروچل جي، راتيون هِت ڪا رهندي آنۡ.
ڪاف منجھارئون ڪاڪيون، لَعلن لوري لهندي آنۡ.
پَسڻ بنا پرينءَ جي، ٺاهه نه ٻئي ڪنهن ٺهندي آنۡ.
ڀينر هِن ڀنڀورَ ۾، ريءَ ٻاروچي نه ٻهندي آنۡ.
�سچو� سَچيءَ سِڪ کَون، ڪيچين ڪَڍ ڪهندي آنۡ.

ڪافي 104
دل جيون ڳالهيون، ميان، آءُ تا توسان اوريان!

ڳُجھيون ڳالهيون ڪريان ڪَن سان، تَڪَ ويٺي ٿِي توريان.
سَڳو تنهنجي سِڪ جو ميان، ساه اندر ٿي سوريان.
سڪ اوهان جي سَر ٿي ميان، ڏيهه ساروئِي ڏوريان.
راتو ڏينهان ڪاڻ اوهان جي، چت ۾ چرخو چوريان.
اڱڻ �سچوءَ� جي آءُ تون پيارا، پاڻُ گھڻو ئِي گھوريان.



ڪافي 105
هينئن نه مون کي ماريو، اوڙڪَ اَوهانجڙي آهيان!

ٻانهي آهيان وو تنهنجي ٻاروچا، پورهيت پنهنجي پاريو-
سَڱ نه ٿي ڪو ساهيان.
آسَروندِي وو آهيان ميان، واڳ مُئيءَ ڏي واريو-
لالچ نه ٿي لاهيان.
ڏاڍا ڏونگر لَڪِيو، ميان، توهَ پنهنجي سان تاريو-
ڇَپَر اڳيون نا ته ڇاهيان.
آءٌ اوهانجڙي وو آهيان ميان، وسئون ڪيم وساريو-
جوڙَ اوهان جڙي آهيان.
سانول اِنهيءَ وو سڌ ۾ ميان، ڳالهين تنهنجِن ڳاريو-
ڪيچَ وڻن ڏي ڪاهيان.
آءٌ اُڪَنڍِي وو هوتَ اوهان جي، �سچو� ڪِي سانول ساريو-
ڳاهُ بِرهَ جو ٿي ڳاهيان.

ڪافي 106
رهو مون وٽ رات، اَڙي پانڌيو پرينِ جا!

آءٌ اوهان تَون صدقي، جا وائي مِٺيَوَ وات.
پَسان اَکَڙين سان، ٻاروچاڻِي ذاتِ.
راتو ڏينهان روح کي، تن جِي آهي تاتِ.
هُئي هميشه ساٿيو، �سچو� سَندوَ ساٿ.

* ڪافي 107
تون آءُ آرياڻي اوري،
تنهنجي دامن لڳڙي آهيان!

سِر پنهنجو سَرتيون، آءٌ گھَرئون آيَس گھوري.
ڪامِل ڪڏهن ڪينڪي، آءٌ ڏونگر سگھان ڏوري.
ڪا جا تندُ طلب جي، چِت وئين تون چوري.
نيو نماڻِي پاڻَ سان، تِرُ نه رهي هِت توري.
�سچو� سَگ اوهان جو، ڪيئن پُڄي تنهنجي ٿوري.

* هيءَ ڪافي 107، سسئي داستان نائون ۾ اڳ ئي
ڪافي 13 طور اڳ شامل ٿيل آهي.

ڪافي 108
مون کي تايو طبيبن، ميان،
ٻَن ٻُڪِيون وجھان تَن جون!

نَظَر ساڻُ نِهال ڪيو، هاريون حَبيبن، ميان.
آزارئون آزاد ڪيو، اَچي عجيبن، ميان.
دل کي دلاسو ڏنو، ڪاڪيون قَريبن، ميان.
ڏيندا �سچو� سپرين، گوش ڀِي غريبن، ميان.

ڪافي 109
نينهن ڏاڍي سان لايو سي،
آءٌ تا هاڻِي ڪيئن ڪريان!

عشق سَولو سَرتيون، هِت ڀينر ڀايوسي.
پُڇي اسان جا پَکڙا، اَديون اجھو آيو سي.
ڀينَر شهر ڀنڀور جي، هِت طعنن تايو سي.
جو ڏنائون جيڏيون، سو پَلئه پايو سي.
سوئِي �سچو� سِر تي، هاڻي چُمي چايو سي.

ڪافي 110
اسين آهيون! ڇا اسين آهيون؟
ٻيلي، نٿا ڄاڻون، ڇا اسين آهيون!

ذري باران برساتيون لايون، ذري ٻَرن ٿيون وڏيون باهيون.
ذري پڙهون ٿا نمازان روزا، ذري لوچَ مٿي تَون لاهِيون.
ذري چئون ٿا �آهيون اَسين ئي�، ذري چئون ٿا �اصل ناهيون�.
ذري آرام آهي هِن دل کي، ذري وهايُون نيڻَئون واهيون.
ذري چئون ٿا �اسان پاڻ سڃاتو�، ذري چئون ٿا �اسين ڇاهيون�.
�سچو� اصلئون سوئي آهين، ٺاهُ هتي ٻيو ڪيهو ٺاهيون!

ڪافي 111
محبت مست مجنون ڪيا، ڪَئين خاصا خماري، لو....

اصل کَون عاشقن آهي، مٿي سُوريءَ سواري، لو....
هِتَئون مُنهن سا نه موڙيندي، هوندي جا وره وارِي، لو....
سڻو جا مير محبت جِي، ڪُٺَن کي ڪوٺَ ڪاري، لو...
جنين کي جوشَ جاڳايو، تنين ڪهڙي تياري، لو...
ڇَڏي هِي عيش عالمَ جا، هليا سي هيڪ واري، لو...
پياسي هوُءِ حيرتَ ۾، ڇڏيئون سُڌ سارَ ساريِ، لو...
بِرهَ جي بابَ ڏس تن کي، سڀا وائِي وساري، لو....
سدا تن کي آ ساجَن جي، اَچڻ جِي انتظاري، لو....
�سچيڏنا� سَمجھ ڪِي هتَهين، مَتان ٿِئين هُت مياري، لو...

ڪافي 112
ڪڏهن اَلاجي اِيندا، يار سانگيڙا، ميان!

سِگھي اَچڻ جون ڪانگ اسان کي، اَچِي واڌايون ڏيندا.
ڏيئِي دلاسا دل منهنجيءَ کي، نال نماڻِي نيندا.
اِهي اُميدان آهن اسان کي، هِڪُ ٿَڪِيءَ سان ٿيندا.
ڪين ڏسندا ڏوهه اسان جا، بَديون سڀ بخشيندا.
آهي اوسيڙو اکڙين کي، گولِي ساڻ گڏيندا.
ڪيچَ وڻن کَون پَٽي پَکَڙا، آڻي هِتِ هوتَ اڏيندا.
جيهو تيهو �سچوُ� سَندان آ، پانهِجو ڪِينَ ڇڏيندا.

ڪافي 113
سرتيون ڏِين صلاحان، �چت تَون چرخي لائين�:
آءٌ ڪَتيان ڪِي ڪانگ اُڏايان!

راتيون ڏينهان روئان اُنهن لڳ، پرين جي ٿِيَم پَراهان.
دل جمعيت تڏهن ڪِي ٿيندي، جڏهن اِيندا ڪي هوتَ اڳاهان.
اَديون اُنهِيءَ جي ويٺي اَچَڻ جون، روز نهاريان ٿِي راهان.
والِي ورائي وري ڀَنڀور ڏي، سُڻي اسان جون آهان.
ڪيون قبوليت سَڀئِي �سَچُوءَ� جون، سائين عَرضَ اِلاهان.

ڪافي 114
آ اَچِي ڏس حالُ مُهنجو، آءُ اَچِي سُڻ عرض هي!

نينهَن تا مون کي نيو، طاقت نه ڪاتَنِ کي رَهِي،
مشتاق جي مارڻ سَندو، آهي اوهان کي غَرض هي.

ڏاها وڃِي ٻئا ڇو پُڇان، مون تا پروڙي ڳالهڙِي،
درد ٻيو مون کي نه آهي، محب تنهنجو مَرض هِي.

دل کَسي مون کَون وئين، موٽي نه آئين ڇا چوان،
سُڌ لَهو ساجَنَ اَچِي، آهي اوهان تي قَرض هِي.

آءُ اچِي امام ٿِي، توتي اَسان نِيتِي نماز،
سِرُ ڪَرڻ صدقي اَوهان تَون، آهي �سچُوءَ� تي فرض هي.

ڪافي 115
هِڪي ڏهاڙي پير مغان، مون کي ڳالهه ڳجھي فرمائي!

سَلَڻ جھڙي ناهي سا، جا آڻ پرين پُرجھائِي.
عامَ نه مَڃَن ان کي، جا صاحبن سَمجھائِي.
مَٽَ منجھارئون مَئي جي، تنهن ساقيءَ سُرڪَ چکائِي.
پيالي مَون پرواز ٿيو، واءِ وئِي ٻِي وائي.
�عبد� ڄاتو ٿي جنين، تن بازي هِت هارائي.
�حق� کَون �حق� نصِيب ٿيو ٿي، مدعا �سچوءَ� سَنڀائي.

ڪافي 116
هوتَ غريبِ نماڻِي، اِتي ڪيئن وساريئي، ميان!

اڱڻ آسَروَند جي، آءُ تون پاڻئون ڄاڻي-
هوت هَڻِي ڇو ماريُئي، ميان!
وندر جي وڻن ۾، حب منجھَون هوتياڻِي-
مون تا گھڻو نهاريئي، ميان!
ٿورا گھڻا ڏينهڙا، هن عاجز سان آرياڻِي-
مانَ گڏُ گُذاريئي، ميان!
اٿي هَلي هيڪلِي، پرت منجھؤن پاڄياڻي-
جڏهن سانول ساريَئِي، ميان!
ڇڏي وئين ڇَپَرين، ڪَيئي پُنهون ڄام پُڄاڻِي-
هيءَ ڪيئن آزاريَئِي، ميان!
�سچو� سگ اوهان جو، سائينءَ لڳ سُڃاڻِي-
پنهنجي ڪَڍَ قطاريئي، ميان!

ڪافي 117
آءٌ ڪا رهندِ هوتن رِيءَ، هُنديَس سانولَ ساڻ!

لَئن لَئن منجھ لڳي رهيو، ٻاروچي جو ٻاڻ.
وندر سنديءَ واٽ تي، پرزا ڪنديَس پاڻ.
ڏير ڏيئي ويا ڏکَ جو، هِن ڏکيءَ کي ڏاڻ.
درد مندي دانهون ڪري، چيٽڪ ڪَيڙُس چاڻ.
مانَ اَچِي ٿئي ڪَڏهين، هِنَ مُئِيءَ جو مهماڻ.
�سچو� سگ اوهان جو، سو تا پنهنجو ڄاڻ.


* ڪافي 118
ڙِي جيڏيون، هوتَن رِيءَ،
آءٌ ڪنديَس ڪوه رهِي!

اندر وره وٿاڻ ڪيائون، لَئُن لَئُن منجھ لَهِي.
ڇڏي شهر ڀنڀور کي، هِيءَ ويندِي ڪيچ ڪَهِي.
ڪونهي ڪوهيارلَ رِيءَ، سَرتيون هِت سَهي.
قول پاڙيندو پانهنجو، ڪَيو ٻاروچَلَ ٻَهِي.
�سچو� گڏيم ساٿيڙا، پَنڌَن منجھ پَهِي.

*هيءَ ڪافي 118، سسئي داستان پنجون ۾ اڳ ئي
ڪافي 12 طور شامل ٿيل آهي.

ڪافي 119
پرين نا ٻئي پار، ميان، جانبَ تنهنجي جان ۾، آخوند ري!

سبق ڏئين نه سور جو، کتابي نه کار.
حرف صحيح ڪر هيڪڙو، وَرَقَ سڀئي وار.
نينهن وارن کي ناحقي، مُلا هِيئن مَ مار.
راتو ڏينهان آهي توئي کي، ڪتابَن جي ڪار.
ٻاجھَون نالي نينهَن جي، �سچو� سبق وسار.

ڪافي 120
پرجھي پاڻ نه ڄاڻان، ڪير آهيان، يارَ ڙي ميان!

مورَتَ موڳائِي ڪئِي، صورَتَ تا نه سُڃاڻان.
ڪَنهنِ تا ڳالهَيئون، ڪاڪيون، ٿياسي هِت نماڻا.
جان جثو دل سڀوئي، آڏا ٿِيَم آڏاڻا.
ڏنم ڏاڍي ڏک سان، عشق جا اوراڻا.
خام خيالَ نِي، �سچو� ري، اِنهيءَ فِڪر اُڏاڻا.


Back to top Go down
https://sindhchat.forumotion.net
 
سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٻيو
Back to top 
Page 1 of 1
 Similar topics
-
» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو ٽيون
» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - ڪافيون حصو پهريون
» سچل جو سنڌي ڪلام - متفرق ڪلام - بيت، دوها ۽ هدايتون
» سچل جو سنڌي ڪلام - سنڌي پورب
» سچل جو سنڌي ڪلام - جوڳ

Permissions in this forum:You cannot reply to topics in this forum
Sindh Chat Cafe' سنڌ چيٽ ڪيفي :: 

سنڌ ادب

 :: Sachal Sain Jo Kalam سچل سائين جو سنڌي ڪلام
-
Jump to: